Ik heb in mijn carnavalsleven bij De Fuilspuiters al een hoop meegemaakt maar dit sloeg echt alles.
Ze zeggen dat je alles in je leven een keer meegemaakt moet hebben maar ik hoop dat onderstaande toch maar 1 keer (en dat was eigenlijk al teveel) meemaakt.
Zaterdag 1 maart 2014 om half negen verzamelen. Heel vroeg dus. Niet om geschminkt te worden maar om de grote afstand tussen de Rotterdamseweg en de woonplaats van onze eigen Prins Patrick te overbruggen.
Stipt 9 uur of misschien iets later gingen we op weg naar Zoetermeer. Geschatte reistijd door de kenners, Marcel en Jan Piet, ruim een uur. Na drie kwartier waren we echter al bij Patrick, die ons met een grote grijns op zijn mond, stond op te wachten. Uiteraard waren we dorstig en hongerig na zo’n lange reis want dat zijn we eigenlijk altijd. Patrick had er voor gezorgd dat we niets te kort kwamen en een bodempje konden leggen voor de rest van de dag.
Na een klein uurtje moesten we terugweg alweer aanvaarden richting startplaats van de optocht. Na vijf minuten rijden ontstond er echter een klein probleempje. Twee lekke banden van een formaat dat je op zaterdag niet bij de fietsenhandel kan krijgen. Gelukkig hoeven we geen postduiven meer te gebruiken maar bestaat de mobiele telefoon. Marcel aan het bellen. Het zag er echt niet goed uit.
Penningmeester Frans ook aan het bellen voor een bus om in elk geval Prins met gevolg naar Delft te krijgen.
Bleek dat vier taxibusjes 5 euro goedkoper was als een grote bus, dus om het kwartier 7 man in een busje gepropt en naar Delft. Om het zekere voor het onzekere te nemen al het eten en drinken meegenomen naar Delft. Als de praalwagen gemaakt kon worden moest hij zo licht mogelijk zijn om op topsnelheid naar Delft te kunnen rijden.
12.20 uur: bericht uit Zoetermeer dat de Praalwagen weer reed. De DCV werd benaderd om de start van de optocht even uit te stellen. Uiteraard wilde de DCV alle medewerking verlenen maar die waren ook afhankelijk van de politie. Onze Prins Patrick had al van diverse verenigingen de aanbieding gekregen om met hen de optocht mee te rijden. Grote klasse natuurlijk en het tekent ook de saamhorigheid bij de verenigingen. Als Prins wil je natuurlijk het liefst op je eigen wagen staan bij je eigen vereniging. Ik kan nu al verklappen dat dat gelukt is.
Om precies 13.00 uur kwam Jan Piet met gierende banden bij Van der Lee aan en zo gelijk de optocht in.
Ik weet zeker dat Patrick genoten heeft van een heel mooie optocht met redelijk goed weer en een hoop mensen langs de route. Maandag is de prijsuitreiking maar onze prijs hebben we al binnen. Dat we toch hebben kunnen regelen dat Patrick zijn optocht mocht rijden. Ik weet tenslotte uit ervaring dat De Optocht het allermooiste is wat er is met carnaval.
De Oudste