We zijn nu ruim een week verder met het bouwen van onze praalwagen en ik kan met recht zeggen “onze” praalwagen want bijna iedereen heeft op zijn manier bijgedragen aan het bouwen van de weer unieke wagen. Zoals ik in deel 1 al aangaf is mijn deel beperkt gebleven tot het grove schilderwerk maar dat moet natuurlijk ook gedaan worden. Verder is al het timmer en verfwerk gedaan en rest nog de “aankleding” van de wagen.
Gisteren hebben we nog wel even wat hulp gehad bij het schilderen van Marian Koolhoven. Je weet wel die vrouw die bij goud van oud loopt maar alle spullen van de Fuilspuiters al heeft.
Bij het passen van de Goud van Oud sombrero’s schoten de tranen in haar ogen. Niet van geluk maar van het kippengaas dat in haar voorhoofd prikte. De sombrero’s, gemaakt van kippengaas en papier-maché, zagen er prachtig uit. Ik ben echter bang dat er bij windkracht 3 of meer enkele hoeden de lucht in gaan. Bij windstilte bestaat het risico dat er een helikopter op land.
Ik hoop natuurlijk voor Goud van Oud dat zij de hoeden gewoon kunnen dragen en dat zij er geweldig uitzien.
Om even op Marian K terug te komen. Na even doorpraten kwam haar rood/witte voorkeur natuurlijk naar voren en zat zij gezusterlijk met Netty de tranen op onze wagen in te kleuren.
Verder verklap ik niet hoe de wagen er uitziet natuurlijk.
Zag er goed uit Marian.
Nu op naar de Sepneuten morgenavond en dan zaterdagavond de Grote Avond der Fuilspuiters. Tot morgen of zaterdag allemaal.
De Oudste